اتصال دهنده هایک اصطلاح کلی برای نوعی از قطعات مکانیکی است که برای بستن دو یا چند قطعه (یا جزء) برای تشکیل یک کل استفاده می شود. معمولاً شامل 12 دسته از قطعات زیر است:
پیچ: نوعی بست متشکل از یک سر و یک پیچ (سیلندری با رزوه خارجی) که برای بسته شدن و اتصال دو قسمت از سوراخ باید با یک مهره هماهنگ شود. به این شکل اتصال، اتصال پیچی می گویند. اگر مهره از پیچ باز شود، دو قسمت را می توان از هم جدا کرد، بنابراین اتصال پیچ یک اتصال جداشدنی است.
گل میخ: نوعی از
بستکه سر ندارد و فقط دو سر آن رزوه های خارجی دارد. هنگام اتصال، یک سر آن را باید به قسمتی که سوراخ رزوه شده داخلی دارد، سر دیگر را از طریق قسمتی که سوراخ رزوه دارد، پیچ کنید و سپس مهره را پیچ کنید، حتی اگر دو قسمت به طور کامل محکم به هم وصل شده باشند. به این شکل اتصال، اتصال گل میخ می گویند که یک اتصال جداشدنی نیز می باشد. عمدتاً برای مواردی استفاده می شود که یکی از قطعات متصل ضخیم است، به ساختار فشرده نیاز دارد یا به دلیل جداسازی مکرر برای اتصال پیچ و مهره مناسب نیست.
پیچ: آن هم نوعی از
بستمتشکل از یک سر و یک پیچ با توجه به هدف می توان آن را به سه دسته تقسیم کرد: پیچ های ماشینی، پیچ های تنظیم و پیچ های مخصوص. پیچ های ماشینی عمدتاً برای اتصال محکم بین قطعه ای با سوراخ رزوه ای ثابت و قطعه ای با سوراخ عبوری بدون نیاز به تطبیق مهره استفاده می شود (به این شکل اتصال پیچی گفته می شود که یک اتصال جداشدنی نیز می باشد. با مهره همکاری کنید، برای اتصال سریع بین دو قسمت با سوراخ های عبوری استفاده می شود.) پیچ تنظیم عمدتاً برای ثابت کردن موقعیت نسبی بین دو قسمت استفاده می شود. برای بالا بردن قطعات از پیچ های با کاربرد خاص مانند پیچ چشمی استفاده می شود.
مهره: با سوراخهای رزوهدار داخلی، عموماً به شکل ستون ششضلعی مسطح، بلکه بهصورت ستون مربع یا استوانهای مسطح، با پیچها، ناودانی یا پیچهای ماشینی، برای بستن و اتصال دو قسمت استفاده میشود و آن را یک کل میکند.
5. پیچ خود گیر: مشابه پیچ ماشینی، اما رزوه روی پیچ، رزوه مخصوص پیچ خودکار است. برای بستن و اتصال دو جزء فلزی نازک برای ایجاد یک کل استفاده می شود. باید از قبل سوراخ های کوچکی روی قطعات ایجاد شود. به دلیل سختی بالای این نوع پیچ، می توان آن را مستقیماً در سوراخ قطعه پیچ کرد تا رزوه داخلی پاسخگو تشکیل شود.
6. پیچ چوبی: همچنین شبیه پیچ ماشینی است، اما رزوه روی پیچ، رزوه مخصوص پیچ چوبی است که می توان آن را مستقیماً به جزء (یا قسمت) چوبی پیچ کرد و برای اتصال فلز (یا غیر) استفاده کرد. فلز) با یک سوراخ. قطعات با یک عنصر چوبی به هم محکم می شوند. این اتصال نیز یک اتصال جداشدنی است.
7. واشر: نوعی بست با حلقه ای شکل. بین سطح نگهدارنده پیچ، پیچ یا مهره و سطح قسمت اتصال قرار می گیرد که باعث افزایش سطح تماس قطعات متصل شده، کاهش فشار در واحد سطح و محافظت از سطح قطعات متصل از آسیب می شود. نوع دیگری از واشر الاستیک، همچنین می تواند در جلوگیری از شل شدن مهره نقش داشته باشد.
8. حلقه نگهدارنده: برای نصب در شیار شفت یا شیار سوراخ شفت ماشین و تجهیزات نقش جلوگیری از حرکت قطعات روی شفت یا سوراخ به چپ و راست را ایفا می کند.
9. پین ها: عمدتا برای قرار دادن قطعات به چپ و راست استفاده می شود و برخی نیز برای اتصال قطعات، ثابت کردن قطعات، انتقال قدرت یا قفل بست ها استفاده می شود.
10. پرچ: نوعی از
بستمتشکل از یک سر و یک ساق که برای بستن و اتصال دو قسمت (یا جزء) با سوراخ استفاده می شود تا آنها یک کل شوند. به این شکل اتصال، اتصال پرچ یا به اختصار پرچ می گویند. این یک پیوند غیرقابل حذف است. زیرا اگر دو قسمت متصل به هم از هم جدا شوند باید پرچ های روی قطعات شکسته شود.
11. اجزاء و جفت اتصال: مجموعه ها نوعی اتصال دهنده هستند که به صورت ترکیبی عرضه می شوند، مانند یک منبع ترکیبی از پیچ های خاص ماشین (یا پیچ و مهره، پیچ های خود عرضه شده) و واشر تخت (یا واشر فنری، واشر قفلی). جفت اتصال به نوعی اتصال دهنده اشاره دارد که توسط ترکیبی از پیچها، مهرهها و واشرهای خاص مانند پیچهای سر شش گوش با استحکام بالا برای سازههای فولادی عرضه میشود.
12. میخ جوشکاری: یک بست ناهمگن مرکب از میله میخ و سر میخ (یا بدون سر میخ) که با جوش به قسمتی (یا جزء) ثابت می شود تا به قسمت های دیگر متصل شود.